Dzień po świętach pojechałam z mężem moim ukochanym do galerii. Nie na wernisaż, jakby nazwa mogła sugerować, ale na zakupy. Z myślą, że spokojnie nabędziemy parę rzeczy, na których szukanie nie mieliśmy wcześniej czasu, ochoty ani możliwości. Jako, że z powodu gipsu byłam unieruchomiona w domu przez dwa miesiące, wszystkie zakupy przedświąteczne, z prezentami na…
Poniższy tekst mojego autorstwa jest fikcją literacką inspirowaną prawdziwym życiem. Zapraszam do lektury:) tu przeczytasz część trzecią #3 Późnym wieczorem wzięłam się za kompletowanie garderoby na rano. Mąż nie pomógł mi w budowaniu wizerunku pewnej siebie pani dyrektor, oj, nie. – Kochanie, więcej się ciebie zrobiło – powiedział przyglądając mi się z ukosa. – Wiem…
– To najdziwniejsze święta w moim życiu – mama, budząc się z zamyślenia, odezwała się do taty. Patrzyła przez okno na zaśnieżony park. Wyglądał prześlicznie. Wszystkie gałązki, nawet te najmniejsze, pokryte były białym puchem. Ciepłe światło parkowych latarni sprawiło, że świat nabrał magicznego uroku.– Ważne, że jesteśmy wszyscy razem – tata wziął mamę za rękę….
Zima była mroźna. Za oknem słyszałam chrzęst wolno sunących po grudzie samochodów. Nie jest to przyjemny dźwięk, ale od tamtego czasu kojarzyć mi się będzie z ciepłem, bezpieczeństwem i małym, pachnącym zawiniątkiem. Bo pewnego grudniowego dnia urodziłam dziewczynkę. Różowe, kwilące trzy kilo wytęsknionego szczęścia. A było to tak… Jechaliśmy, Mama i Tata, wtedy jeszcze nie…
Ostatnimi czasy zaobserwowałam dość zabawne zjawisko. Zauważyłam mianowicie, że wydłużyły mi się ręce. Poważnie. Szczególnie przy przeglądaniu smartfona i czytaniu książek;). Coraz częściej zdarzało mi się, że literki traciły swoją ostrość, a linijki zaczynały pływać, zazwyczaj wieczorami, gdy oczy były już zmęczone. Godziny przed komputerem zrobiły swoje. Udałam się wreszcie do okulisty, któremu oświadczyłam, że…
Pamiętacie, gdy pisałam, że świat to stan umysłu? O tym, że postrzegamy nasze otoczenie zależnie od tego jaki mamy nastrój i jakie przeżywamy akurat emocje. Wspomniałam wtedy, że każdy kij ma dwa końce, bo otoczenie z kolei determinuje nasz nastrój – ale o tym miało być kiedy indziej. Dziś nadeszło kiedy indziej. Odwracamy kota ogonem…
Poniższy tekst mojego autorstwa jest fikcją literacką inspirowaną prawdziwym życiem. Zapraszam do lektury:) tu przeczytasz część drugą #2 domowe popołudnie Dziś syn na szczęście nie musiał stać w kącie. Po drodze odebraliśmy Zuzę i wróciliśmy bez przygód do domu. Kluseczka jeszcze drzemała. Wskakując w wygodne kapcie rozciągnęłam się na sofie uzbrojona w kawę i babskie…
tu przeczytasz część pierwszą #1 Spędziliśmy na SORze osiem godzin. Nie, nie czekaliśmy bezczynnie, aż ktoś nam pomoże. Mały dostał najwyższy priorytet, zajęto się nim natychmiast. Biegaliśmy z badania na badanie, od gabinetu do gabinetu. Słyszałam, że jestem wzorem opanowania. Jak pozory mylą… Działałam jak automat. Z kamieniem na piersi nie pozwalającym zaczerpnąć tchu. Serce…
Poniższy tekst mojego autorstwa jest fikcją literacką inspirowaną prawdziwym życiem. Zapraszam do lektury:) tu przeczytasz część pierwszą #1 kobieto, ogarnij się Z trudem zdążyłam do pracy. Po drodze weszłam na pocztę, bo przecież gdy będę wracać będzie już zamknięta. Odstałam pół godziny w kolejce spieszących się staruszek, by dowiedzieć się, że moja przesyłka zaginęła. Zagryzłam…
Dla każdego rodzica oczywistym powinno być, że trzeba odkrywać talenty dziecka i wspomagać je w jego rozwoju. Dzieci mają wspaniałą wyobraźnię, pozwólmy im jej używać. Nie przeszkadzajmy. Niech się bawią, eksperymentują, popełniają błędy. Choćby nabałaganiły czy utytłały ubrania. Jest pralka. Znajdźmy czas, by wysłuchać, gdy zadają pytania, nawet te, które wydają się głupie. Zresztą… dzieci…
Odkąd pamiętam miałam specyficzne „rozdwojenie jaźni”. Ścisłowiec czy humanistka? W szkole ciężko było mi opowiedzieć się za ulubionym przedmiotem czy tematyką zajęć. Odkąd zaczęłam składać literki, książki wszelkiej maści (z wyjątkiem harlekinów;)) pochłaniałam na kilogramy. Pisałam długaśne wypracowania i z przyjemnością odkrywałam matematykę. Ciągnęły mnie malarstwo, teatr, balet. Na co dzień chodziłam w glanach, z…
Fajnie znaleźć naukowe usprawiedliwienie własnego lenistwa:) Tym usprawiedliwieniem jest entropia. Z definicji jest to miara stopnia nieuporządkowania materii i rozproszenia energii. Zgodnie z drugą zasadą termodynamiki, jeżeli układ termodynamiczny przechodzi od jednego stanu równowagi do drugiego spontanicznie, bez udziału czynników zewnętrznych, to jego entropia zawsze rośnie. W procesach nieodwracalnych produkcja entropii jest zawsze dodatnia i…