Miło Cię gościć:)
Usiądź proszę wygodnie, rozejrzyj się, porozmawiajmy.
O czym, pytasz?
O życiu.
O tym, jak się nim cieszyć i czerpać radość z każdego nowego dnia, nawet, gdy wydaje się, że wszystko trafił szlag. Szczególnie wtedy.
O codzienności i naszym jej odbiorze.
O dbałości o świat wokół nas.
O emocjach, uczuciach, problemach, pogodzie ducha i jej braku.
O głupotach, drobnostkach i ciekawostkach, bez których byłoby smutno. I nuuudnooo…
O uważności, równowadze i świadomych wyborach.
O byciu tu i teraz.
Dla mnie to nie są modne slogany, tylko sposób na szczęśliwe życie. Wszak życie to niezły kogel-mogel😉
Hmm… Dlaczego niby miałabyś / miałbyś tu zostać i poczytać?
Bo prawdopodobnie jeszcze nie czytałaś czy też nie czytałeś;)
Bo jestem zwykłą kobietą wśród milionów niezwykłych kobiet.
Bo łączą nas pasje, problemy, radości, wkurz i wiele innych.
Bo dzieli nas mnóstwo spraw, o których możemy porozmawiać i spróbować zrozumieć się nawzajem.
Bo z radością dzielę się swoją wizją świata i chętnie poznam Twoją.
Bo piszę dla ludzi z poczuciem humoru, dystansem do siebie i innych.
Z problemami i bez nich.
Zbudowanych z krwi i kości, z nadwagą/niedowagą, w niedoczasie, zakochanych mniej lub bardziej szczęśliwie.
Dla tych, którzy nie uważają się za pępek świata i szanują świat, w którym żyją.
Bo jestem optymistką, a optymizm jest zaraźliwy.
Bo uważam, że świat jest taki, jakim my go postrzegamy.
Nasz własny matrix.
A my mamy moce i nie powinniśmy wahać się ich użyć.
Kim jestem?
Zawodowo: menedżer i ekonomistka, maczająca palce w IT.
Prywatnie: mama, żona, siostra, córka, kuzynka, przyjaciółka, koleżanka i jeszcze parę powiązań by się znalazło;)
Hobbystycznie: wielbicielka muzyki, brzmień ciężkich w szczególności, miłośniczka kawy, otwartych przestrzeni i świeżego powietrza, pływaczka trochę za bardzo w spoczynku, od zawsze uzależniona od czytania, fascynatka psychologii społecznej i filozofii Dalekiego Wschodu.
Wyznaję zasadę My home is my castle, a twierdzy tej dzielnie strzegą dwie kocice;)
Dlaczego piszę?
Bo lubię. Im więcej inspirujących blogów znajdowałam w sieci, tym bardziej do mnie docierało, że to wspaniałe miejsce – zdecydowanie lepsze od szuflady w biurku czy twardego dysku (zresztą moje biurko szuflady nie posiada). Odkąd pamiętam pisałam pamiętniki, listy, opowiadania, bajki, etiudy, spisywałam swoje przemyślenia, ba, nawet popełniłam powieść;) Do szuflady oczywiście. Tej, której nie posiadam. Piszę poważnie, zabawnie, filozoficznie, głupawo, baśniowo, zwyczajnie. A dla dzieci bajkowo.
Kawę w dłoń i zapraszam!
Masza:)
